Karl Osipovic

Karl Osipovic (Charles-Marie) de Lambert nam in 1814 deel aan de inname van Parijs. Een jaar later vergezelde hij, samen met zijn echtgenote Julija Michajlovna, Tsaar Alexander I  naar de Franse hoofdstad. Verblijvend in zijn suite in het Elysée wordt in oktober 1815 Charles-Alexandre (Karl Karlovic) geboren, vader van onze held.

Charles-Alexandre (Karl Karlovic) graaf de Lambert
 * ?/10/1815 Parijs; x 19/2/1865 Funchal; † 1/8/1865 04:00 Funchal
 Afb. 1-3

Met de macht in handen van Lodewijk XVIII regeert het huis Bourbon weer over Frankrijk en Karl Osipovic zou heel goed in zijn land hebben kunnen blijven. Ongetwijfeld bracht de gezamenlijke druk van de tsaar en van zijn vrouw hem ertoe de situatie ‘in dienst van Z.M. de keizer van al de Ruslanden’ onveranderd te laten.

Karl Karlovic de Lambert op zijn beurt zal een hoogst briljante militaire carrière vervullen, vriend en trouw dienaar van Alexander II. Hij wordt  beschreven als Hoofdgeneraal in dienst van Z.M. de keizer van al de Ruslanden, Adjudant Generaal, Generaal van de Cavalerie, lid van de Raad van het Keizerrijk, President van de commissie belast met de organisatie van de zuidelijke kolonies, Luitenant-Generaal in het koninkrijk Polen en als Commandant van het eerste leger. Daarnaast is hij houder van talrijke onderscheidingen.

Van augustus tot oktober 1861 is hij de vijfde door de tsaar gekozen namiestnik (stadhouder) van het Koninkrijk Polen. Een door politieke activisten beoogde boycot van gemeentelijke verkiezingen mislukt. Met het doel de vrede te herstellen kondigt Karl Karlovic, bevolen door tsaar Alexander II, op 14 oktober 1861 de staat van beleg af. Op 15 oktober 1861 nemen inwoners van Warschau, eenwording van Polen eisend, ondanks een verbod deel aan de herdenking van de dood van de Poolse generaal Tadeusz Ko?ciuszko. De drie kerken , waarin “God red Polen” klinkt, worden door Russische troepen omsingeld en men weigert twee van de samenkomsten te beëindigen.

Bij het aanbreken van de volgende dag komen Russische troepen op bevel van militair commandant gouverneur-generaal Alexandr Danilowicz Gerstenzweig, ongetwijfeld tegen de orders van stadhouder Karl Karlovic de Lambert in, de St. Jan kathedraal en Bernardins (St. Anna) kerk binnen en arresteren er 1878 kerkgangers. Als protest tegen de arrestaties zelfs in de schoot van de kathedraal sluit de  rooms-katholieke diocees alle kerken van de stad.

Op 17 oktober 1861 worden initiatieven genomen tot vorming van een komitet miejski (Gemeentelijk Comité) – de hoogste autoriteit van de ‘Rode’ samenzwering. De Lambert zwicht en bevrijdt de gevangenen.

Er ontstaat een hevig conflict tussen de beide officieren. Gerstenzweig beschouwt de orders van zijn chef de Lambert als inconsequent. Ze sluiten een weddenschap af: degene die verliest zal zelfmoord plegen met een giftig drankje. Het is Gerstenzweig die de hand aan zichzelf slaat.

Stadhouder en onderkoning Karl Karlovic de Lambert treedt af. Met een  kritische longziekte en in morele shock verlaat hij op 26 oktober 1861 overhaast Warschau en keert terug in Frankrijk.